Satis est ad hoc responsum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Duo Reges: constructio interrete. Quid adiuvas? Quae duo sunt, unum facit.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Si enim ad populum me vocas, eum.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
At multis malis affectus.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Sed plane dicit quod intellegit. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Negat enim definiri rem placere, sine quo fieri interdum non potest, ut inter eos, qui ambigunt, conveniat quid sit id, de quo agatur, velut in hoc ipso, de quo nunc disputamus.

Bork: Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
Falli igitur possumus.: Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Bork: Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Bork: Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
Quis enim redargueret?: Negare non possum.
Tubulo putas dicere?: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Inest in eadem explicatione naturae insatiabilis quaedam e
cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus
necessariis vacui negotiis honeste ac liberaliter possimus
vivere.

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum
simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum
rerum appetendarum.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Contineo me ab exemplis. Ut aliquid scire se gaudeant? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.